حسن عباسی از معدود افرادی است که در قامت کارشناس حوزه های مختلف در مجامع عمومی و رسانه ملی حاضر می شود و سخنرانی می کند؛ از حقوق و سیاست گذاری گرفته تا روابط بین الملل و سینما و دین و هنر و ... اما اخیرا اظهارات تعجب برانگیزی نسبت به عزادارن حسینی و حتی شهدای کربلا داشته که دل بسیاری از ارادتمندان اهل بیت (ع) را به درد آورده است. ایشان انگار فراموش کرده اند که آداب سخن گفتن درباره دردانه سیدالشهدا، با سخنرانی درباره "یورگن هابرماس" متفاوت است.
آقای عباسی! شما بروید به تئوری پردازی های سابقتان ادامه دهید. گاهی اوقات نگاهی به مقاتل بیندازید تا بدانید ما پیرو مکتب "حب الحسین اجننی" هستیم. تا بدانید تاریخ دیوانه حسین (ع) و علی اکبر شدن به روز عاشورا بر می گردد. امروز حتی کودکان و نوجوانان هم می دانند که دیوانگی در شعر و ادبیات، اوج شیدایی و شیفتگی را نشان می دهد. اصلا با قاعده شما تکلیف حافظ و سعدی و محتشم و بیدل و همه آنهایی که در طول تاریخ فریاد زدند "این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست" چه می شود؟ اصلا اگر قرار بود شما نسخه نویس باشید، باید همه را در همان جایی بستری کنیم که شما فرمودید.!
آقای عباسی! اگر از شان علمی تان کم نمی شود، زندگی نامه رسول ترک را بخوانید. اصلا بروید مراتب عصمت را مرور کنید تا اینگونه بی محابا نگویید "حسین معصوم بود، مگر اطرافیانش معصوم بودند؟" اگر نمی دانید رقیه کیست، "نفس المهموم" شیخ عباس قمی و "کامل بهائی" طبری را بخوانید. درباره مناقشات وجود دردانه حضرت سیدالشهدا هم بحث را به عالمان دینی واگذار کنید، چرا که آداب سخن گفتن در این ساحت را بهتر از شما می دانند.
برادر ارجمند! بزرگان دین ما وقتی می خواستند درباره فرزندان سیدالشهدا سخن بگویند، اشک در چشمانشان حلقه می زد و پشتشان می لرزید، چه شده است که امروز شما با این ادبیات دور از شان درباره آل الله سخن می گوید؟ این روزها به قدر کافی دلمان شکسته است، در این هفته های اخیر بارها شاهد بودیم که عده ای -خواسته و ناخواسته- به اسم آسیب شناسی، عزادارن حسینی را هتک حرمت کردند. شما که از خانواده انقلاب هستی، دست کم بر زخم ما نمک نپاش.
- ۹۲/۰۹/۱۳
