سلام؛
میلیون ها نفر از همه کشورهای جهان بعد از زیارت امیرالمومنین (ع) به قصد زیارت امام حسین (ع) در اربعین با پای پیاده از نجف به سمت کربلا حرکت میکنند.
اگر شما هم مشتاق این سفر هستید، راهنمای زیر را بخوانید تا اطلاعات کاملی در مورد این راهپیمایی معنوی بدست آورید.
این پست حاوی: 1) اطلاعات مورد نیاز در مورد مسیر 2) توصیه های حراستی و امنیتی 3) توصیه های بهداشتی 4) هزینه های مورد نیاز 5) نقشه های مور نیاز شهر نجف و کربلا و حرم های مطهر
شهادت امیرمومنان، حضرت علی علیه‌السلام، از دردناک‌ترین فجایعی است که در تاریخ بشر اتفاق افتاده است. او نه تنها برای شیعیان و مسلمانان، که برای تمام دل‌های حق‌طلب، عدالت‌خواه و جویای فضایل اخلاقی، اسطوره‌ای دوست‌داشتنی بوده و هست. برای همین است که همه جان‌های پاک، شیفته و سوگوار شهادت مظلومانه اوست و هنوز هم این پرسش در برابر قتل ناجوانمردانه او باقی است که چرا؟ بررسی و تحلیل فاجعه شهادت حضرت علی (علیه السلام)، حداقل از دو زاویه قابل انجام است: نخست آنکه بپرسیم او را چه کسی و چگونه کشت؟ مقدمات و آثار این حادثه چه بود؟ دیگر آنکه به دنبال یافتن چرایی این اقدام ضدانسانی باشیم.
شیوه اول همان روش تاریخ نقلی است که در جای خود مفید و آموزنده است، اما نباید در آن متوقف ماند.
پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی سید علی خامنه ای گلچینی از بیانات معظم له را در مورد حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداء و وظایف منتظران آن حضرت، منتشر کرده است.
گلچین این بیانات بدین شرح است:
"قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ"
بگو(ای پیامبر) ای بندگان من که بر خودتان اسراف در گناه انجام داده اید(هرگز) از رحمت خدا ناامید نشوید چرا که همانا خداوند می آمرزد گناهان شما را بطور کل و همانا خداوند آمرزنده و مهربان است.
شیعه هندی در یکی از محله‌های کربلا خانه‌ای تهیه کرده بود و حالا بعد از ۶ ماه، بسیاری از همسایه‌هایش، او و خانواده‌اش را به خوبی می‌شناختند، همه همسایه‌ها و آدم‌هایی که در این شش ماه با او دیدار و برخوردی کرده بودند او را شیعه‌ای معتقد و پاک و با تقوا یافته بودند، اما به مرور و با گذشت زمان بعضی‌ها متوجه یک موضوع و مسئله غیر عادی و عجیبی درباره آن شیعه هندی شده بودند. آن موضوع و مسئله غیر عادی باعث شده بود تا بعضی از همسایه‌ها، فکرها و عقده‌های غیر منطقی و ناخوشایندی نسبت به او پیدا کنند و رفته رفته گاهی این فکرها بر زبان‌هایشان نیز جاری می‌شد، آن موضوع، در واقع خیلی عجیب بود، آن شیعه هندی در همه این شش ماهی که در کربلا ساکن شده بود، حتی برای یک بار هم به حرم سیدالشهدا(ع) مشرف نشده بود! فقط در طول این ۶ ماه، گاهی بعضی از همسایه‌ها مشاهده کرده بودند که او بعضی از وقت‌ها به بالای پشت بام خانه‌اش می‌رود و رو به سوی بارگاه و گنبد امام حسین(ع) به آن حضرت سلام می‌دهد و زیارتی می‌خواند و پایین می‌آید، او در همه این ۶ ماه، فقط با همین شکل و روش، عزیز و جگر گوشه زهرای مرضیه(س) را زیارت کرده بود.
به مناسبت میلاد بسیار مبارک امیر النحل، یعسوب الدین، حیدر کرار، میزان الاعمال، اسدلله الغالب، سیف الله، قسیم الجنة و النار، صدیق الاکبر، باب العلم، مولی، وصی الرسول، ابو تراب، ابوالحسن، ابوالحسین، ابوالشهدا، ابوالائمه، امیر المومنین علی علیه السلام مسئولیت های ما که شیعه امام علی هستیم و به آن افتخار می کنیم و دنیا ما را به جهت امیرالمومنین شناخته است که: و معروفین بتصدیقنا إیاکم. و خدا را بر تمسک به ولایت امیرالمومنین حمد می کنیم: الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه أمیرالمؤمنین، آیا همین افتخار و اعتقاد و تمسک ما به ایشان کافی است؟ و دیگر مسئولیتی بر دوش ما نیست؟ پس علی وار بودن، علی وار زیستن و علی وار مردن چه می شود؟
تـا علی ماهـش بـه سـوی قبـر برد مـاه، رخ از شــرم، پـشـت ابـــــر برد
آرزوهــا را عـلــی در خــــاک کـــرد خـاک هــم گـویی گــریبـان چاک کـرد
زد صــدا: ای خــاک، جـانـانم بگیــر تــن نـمـانــده هیـچ از او، جـانــم بگیر
نـاگهان بـر یـاری دسـت خـــــــــدا دسـتـی آمـد، همچو دست مصطفی
گـوهــرش را از صـــدف، دریا گرفت احـمــــد از دامـاد خـود، زهـــرا گرفت
گـفـتـش ای تـاج ســر خیــل رسـل وی بــر تـــو خـــرد، یـکسر جـز و کـل
از مـن ایـن آزرده جـانـت را بـگـیـــــر بـازگــردانــدم، امـانــت را بـگیـــــــــر
بـار دیگر، هـدیـه ی داور بـگـیــــــــر کــوثـــرت از سـاقــــی کـوثــــــر بگیر
می کشد خجلت عـــلی از محضرت یــاس دادی، می دهد نیلوفــــــــــرت
شعر: علی انسانی
در کتاب مفاتیح نوین آمده است: مراسمى در نوروز میان مردم معمول است و به شکل سنت ملى در میان ایرانیان درآمده که قسمت قابل ملاحظه‌اى از آن، از اموری است که اسلام بر آن مهر تأکید نهاده است.
مرحوم علامه مجلسى در کتاب زادالمعاد مى‌گوید: به سندهاى معتبر از معلى بن خنیس نقل شده است که در روز نوروز به محضر امام صادق علیه‌السلام شرفیاب شدم. حضرت به من فرمود: آیا این روز را مى‌شناسى؟ گفتم: فدایت شوم این روزى است که ایرانیان آن را بزرگ مى‌شمارند، و در این روز براى یکدیگر هدایا مى‌فرستند. امام علیه‌السلام فرمود: این تعظیم و بزرگداشت، به سبب امورى است که از قدیم بوده است که اکنون تفسیر و شرح آن را براى تو بازگو مى‌کنم.